ஏப்ரல் 12, 2009 ஈஸ்டர் ஞாயிறு நற்செய்தி, மறையுரை
ஈஸ்டர் ஞாயிறு
Acts 10:34a, 37-43
Ps 118:1-2, 16-17, 22-23
Col 3:1-4 or 1 Cor 5:6b-8
John 20:1-9 or Mark 16:1-7 or Luke 24:13-35
யோவான் (அருளப்பர்) நற்செய்தி
அதிகாரம் 20
1 வாரத்தின் முதல் நாளன்று விடியற் காலையில் இருள் நீங்கும் முன்பே மகதலா மரியா கல்லறைக்குச் சென்றார்; கல்லறை வாயிலில் இருந்த கல் அகற்றப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார்.2 எனவே அவர் சீமோன் பேதுருவிடமும் இயேசு தனி அன்பு கொண்டிருந்த மற்றச் சீடரிடமும் வந்து, ' ஆண்டவரைக் கல்லறையிலிருந்து யாரோ எடுத்துக் கொண்டு போய் விட்டனர்; அவரை எங்கே கொண்டு வைத்தனரோ, எங்களுக்குத் தெரியவில்லை! ' என்றார்.3 இதைக் கேட்ட பேதுருவும் மற்றச் சீடரும் கல்லறைக்குப் புறப்பட்டனர்.4 இருவரும் ஒருமித்து ஓடினர். மற்றச் சீடர் பேதுருவை விட விரைவாக ஓடி முதலில் கல்லறையை அடைந்தார்.5 அவர் குனிந்து பார்த்தபோது துணிகள் கிடப்பதைக் கண்டார்; ஆனால் உள்ளே நுழையவில்லை.6 அவருக்குப் பின்னாலேயே சீமோன் பேதுருவும் வந்தார். நேரே அவர் கல்லறைக்குள் நுழைந்தார். அங்குத் துணிகளையும்,7 இயேசுவின் தலையை மூடியிருந்த துண்டையும் கண்டார். அத்துண்டு மற்றத் துணிகளோடு இல்லாமல் ஓரிடத்தில் தனியாகச் சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது.8 பின்னர், கல்லறைக்கு முதலில் வந்து சேர்ந்த மற்றச் சீடரும் உள்ளே சென்றார், கண்டார்; நம்பினார்.9 இயேசு இறந்து உயிர்த்தெழ வேண்டும் என்னும் மறைநூல் வாக்கை அவர்கள் அதுவரை புரிந்துகொள்ளவில்லை.
(thanks to www.arulvakku.com)
இன்றைய ஞாயிறு, வருடா வருடம் நமக்கு மிக பெரிய ஆச்சரியமளிக்கும் விழாவாகும். எப்படி முதல் சீடர்கள் கல்லறையில் ஒன்றும் இல்லை என்று பார்த்த பிறகு ஆச்சரியப்பட்டார்களோ அப்படி நமக்கும் ஆச்சரியம் காத்திருக்கிறது. உயிர்த்தெழுதலில் உங்களுக்கும் ஆச்சரியங்களை கடவுள் வைத்திருக்கிறார்.
இன்றைய நற்செய்தியில், பலர் விரைந்தோடி, அங்குமிங்கும் சென்று அவர்களுக்கு வியப்பான செய்தியை, கிளர்ந்தெழுந்தெ மகிழ்ச்சியை ஒருவொருக்குவொருவர் சொல்லிகொண்டனர். ஆனால் அதன் முழு அர்த்தத்தை அவர்கள் புரிந்திருக்க வில்லை. யேசு அவர்களிடம் முன்னடியே அந்த சீடர்களிடம், தான் இறப்பிற்கு பிறகு மீண்டும் உயிர்த்தெழுவேன் என்று கூறியிருந்தும், கடவுளின் இந்த உயிர்த்தெழுதல் அவர்களு பல ஆச்சரியங்களை கொடுத்தது. அவர்கள் உயிர்த்தெழுதலை எதிர்பார்க்கவில்லை. மெசியாவின் நோக்கத்தில், அவர் இவ்வுலகிற்கு வந்த முக்கிய நோக்கத்தை புரிந்திருக்கவில்லை.
கடவுளுடைய திட்டங்கள், நமக்கு அடிக்கடி ஆச்சரியங்களை தருபவை. நம் வாழ்க்கையின் பல தருனங்களில், கடினமான நேரங்கள், காலங்களின் பிற்பாடு நமக்கு நல்ல மகிழ்ச்சியான வெற்றியாகும் என்று நாம் புரிந்து கொள்வதில்லை. நாம் நம்மிடைய நடந்த இழப்புகள், புதிய முன்னேற்றத்திற்கு, புதிய வளர்ச்சிக்கு முதல் படியாக இருக்கிறது என்பத நாம் புரிந்திருக்கவில்லை. யேசு எவ்வாறு நமது துயரங்களை ஆசிர்வதித்து எப்படி நல்லவையாக மாற்றப்போகிறார் என்று நம்மால் கற்பனை பன்னி கூட பார்க்க முடியாது.
நாம் கடினமான நேரங்களில் துயரப்பட்டு கஷ்டப்பட்டு கொண்டிருக்கிறோம். நல்ல ஒரு வாய்ப்புக்காக காத்து, நமக்கு உள்ள சிலுவையிலிருந்து வெளியே வர முயற்சிக்கிறோம். அதனிடையே யேசு இந்த இந்த ஈஸ்டர் வெற்றியை நம்முடைய சிலுவைகளுக்காக நமக்கு கொடுக்கிறார்.
நாம் சோகத்தில் இருக்கும்போது கடவுளின் அருளை எப்படி அறிந்து கொள்வது? நாம் நம்முடைய சிலுவைகளை கண்டு குறைபட்டுகொள்ளும்போது, நாம் உயிர்த்தெழுதலை எப்படி கண்டறிவது?
ஈஸ்டர் மக்களாகியா நாம் செய்ய வேண்டியது என்ன என்றால், நமது சிலுவையின் வலியில், உயிர்த்தெழுதலின் நம்பிக்கையை எப்படி நாம் கண்டு கொள்வது அதனை எப்படி வளர்ப்பது என்று தெரிந்து அதன்படி நடக்க வேண்டும். எப்போதுமே, நாம் யேசுவை நம்ப வேண்டும். தவறானவற்றை நல்லதாக்க திட்டமிட வேன்டும். கடவுளின் ஆச்சரியங்களை ஏற்றுகொள்ள தயாரக வேன்டும்.
ஈஸ்டர் ஞாயிறு
Acts 10:34a, 37-43
Ps 118:1-2, 16-17, 22-23
Col 3:1-4 or 1 Cor 5:6b-8
John 20:1-9 or Mark 16:1-7 or Luke 24:13-35
யோவான் (அருளப்பர்) நற்செய்தி
அதிகாரம் 20
1 வாரத்தின் முதல் நாளன்று விடியற் காலையில் இருள் நீங்கும் முன்பே மகதலா மரியா கல்லறைக்குச் சென்றார்; கல்லறை வாயிலில் இருந்த கல் அகற்றப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார்.2 எனவே அவர் சீமோன் பேதுருவிடமும் இயேசு தனி அன்பு கொண்டிருந்த மற்றச் சீடரிடமும் வந்து, ' ஆண்டவரைக் கல்லறையிலிருந்து யாரோ எடுத்துக் கொண்டு போய் விட்டனர்; அவரை எங்கே கொண்டு வைத்தனரோ, எங்களுக்குத் தெரியவில்லை! ' என்றார்.3 இதைக் கேட்ட பேதுருவும் மற்றச் சீடரும் கல்லறைக்குப் புறப்பட்டனர்.4 இருவரும் ஒருமித்து ஓடினர். மற்றச் சீடர் பேதுருவை விட விரைவாக ஓடி முதலில் கல்லறையை அடைந்தார்.5 அவர் குனிந்து பார்த்தபோது துணிகள் கிடப்பதைக் கண்டார்; ஆனால் உள்ளே நுழையவில்லை.6 அவருக்குப் பின்னாலேயே சீமோன் பேதுருவும் வந்தார். நேரே அவர் கல்லறைக்குள் நுழைந்தார். அங்குத் துணிகளையும்,7 இயேசுவின் தலையை மூடியிருந்த துண்டையும் கண்டார். அத்துண்டு மற்றத் துணிகளோடு இல்லாமல் ஓரிடத்தில் தனியாகச் சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது.8 பின்னர், கல்லறைக்கு முதலில் வந்து சேர்ந்த மற்றச் சீடரும் உள்ளே சென்றார், கண்டார்; நம்பினார்.9 இயேசு இறந்து உயிர்த்தெழ வேண்டும் என்னும் மறைநூல் வாக்கை அவர்கள் அதுவரை புரிந்துகொள்ளவில்லை.
(thanks to www.arulvakku.com)
இன்றைய ஞாயிறு, வருடா வருடம் நமக்கு மிக பெரிய ஆச்சரியமளிக்கும் விழாவாகும். எப்படி முதல் சீடர்கள் கல்லறையில் ஒன்றும் இல்லை என்று பார்த்த பிறகு ஆச்சரியப்பட்டார்களோ அப்படி நமக்கும் ஆச்சரியம் காத்திருக்கிறது. உயிர்த்தெழுதலில் உங்களுக்கும் ஆச்சரியங்களை கடவுள் வைத்திருக்கிறார்.
இன்றைய நற்செய்தியில், பலர் விரைந்தோடி, அங்குமிங்கும் சென்று அவர்களுக்கு வியப்பான செய்தியை, கிளர்ந்தெழுந்தெ மகிழ்ச்சியை ஒருவொருக்குவொருவர் சொல்லிகொண்டனர். ஆனால் அதன் முழு அர்த்தத்தை அவர்கள் புரிந்திருக்க வில்லை. யேசு அவர்களிடம் முன்னடியே அந்த சீடர்களிடம், தான் இறப்பிற்கு பிறகு மீண்டும் உயிர்த்தெழுவேன் என்று கூறியிருந்தும், கடவுளின் இந்த உயிர்த்தெழுதல் அவர்களு பல ஆச்சரியங்களை கொடுத்தது. அவர்கள் உயிர்த்தெழுதலை எதிர்பார்க்கவில்லை. மெசியாவின் நோக்கத்தில், அவர் இவ்வுலகிற்கு வந்த முக்கிய நோக்கத்தை புரிந்திருக்கவில்லை.
கடவுளுடைய திட்டங்கள், நமக்கு அடிக்கடி ஆச்சரியங்களை தருபவை. நம் வாழ்க்கையின் பல தருனங்களில், கடினமான நேரங்கள், காலங்களின் பிற்பாடு நமக்கு நல்ல மகிழ்ச்சியான வெற்றியாகும் என்று நாம் புரிந்து கொள்வதில்லை. நாம் நம்மிடைய நடந்த இழப்புகள், புதிய முன்னேற்றத்திற்கு, புதிய வளர்ச்சிக்கு முதல் படியாக இருக்கிறது என்பத நாம் புரிந்திருக்கவில்லை. யேசு எவ்வாறு நமது துயரங்களை ஆசிர்வதித்து எப்படி நல்லவையாக மாற்றப்போகிறார் என்று நம்மால் கற்பனை பன்னி கூட பார்க்க முடியாது.
நாம் கடினமான நேரங்களில் துயரப்பட்டு கஷ்டப்பட்டு கொண்டிருக்கிறோம். நல்ல ஒரு வாய்ப்புக்காக காத்து, நமக்கு உள்ள சிலுவையிலிருந்து வெளியே வர முயற்சிக்கிறோம். அதனிடையே யேசு இந்த இந்த ஈஸ்டர் வெற்றியை நம்முடைய சிலுவைகளுக்காக நமக்கு கொடுக்கிறார்.
நாம் சோகத்தில் இருக்கும்போது கடவுளின் அருளை எப்படி அறிந்து கொள்வது? நாம் நம்முடைய சிலுவைகளை கண்டு குறைபட்டுகொள்ளும்போது, நாம் உயிர்த்தெழுதலை எப்படி கண்டறிவது?
ஈஸ்டர் மக்களாகியா நாம் செய்ய வேண்டியது என்ன என்றால், நமது சிலுவையின் வலியில், உயிர்த்தெழுதலின் நம்பிக்கையை எப்படி நாம் கண்டு கொள்வது அதனை எப்படி வளர்ப்பது என்று தெரிந்து அதன்படி நடக்க வேண்டும். எப்போதுமே, நாம் யேசுவை நம்ப வேண்டும். தவறானவற்றை நல்லதாக்க திட்டமிட வேன்டும். கடவுளின் ஆச்சரியங்களை ஏற்றுகொள்ள தயாரக வேன்டும்.
ஏப்ரல் 12, 2009 ஈஸ்டர் ஞாயிறு நற்செய்தி, மறையுரை
ஈஸ்டர் ஞாயிறு
Acts 10:34a, 37-43
Ps 118:1-2, 16-17, 22-23
Col 3:1-4 or 1 Cor 5:6b-8
John 20:1-9 or Mark 16:1-7 or Luke 24:13-35
யோவான் (அருளப்பர்) நற்செய்தி
அதிகாரம் 20
1 வாரத்தின் முதல் நாளன்று விடியற் காலையில் இருள் நீங்கும் முன்பே மகதலா மரியா கல்லறைக்குச் சென்றார்; கல்லறை வாயிலில் இருந்த கல் அகற்றப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார்.2 எனவே அவர் சீமோன் பேதுருவிடமும் இயேசு தனி அன்பு கொண்டிருந்த மற்றச் சீடரிடமும் வந்து, ' ஆண்டவரைக் கல்லறையிலிருந்து யாரோ எடுத்துக் கொண்டு போய் விட்டனர்; அவரை எங்கே கொண்டு வைத்தனரோ, எங்களுக்குத் தெரியவில்லை! ' என்றார்.3 இதைக் கேட்ட பேதுருவும் மற்றச் சீடரும் கல்லறைக்குப் புறப்பட்டனர்.4 இருவரும் ஒருமித்து ஓடினர். மற்றச் சீடர் பேதுருவை விட விரைவாக ஓடி முதலில் கல்லறையை அடைந்தார்.5 அவர் குனிந்து பார்த்தபோது துணிகள் கிடப்பதைக் கண்டார்; ஆனால் உள்ளே நுழையவில்லை.6 அவருக்குப் பின்னாலேயே சீமோன் பேதுருவும் வந்தார். நேரே அவர் கல்லறைக்குள் நுழைந்தார். அங்குத் துணிகளையும்,7 இயேசுவின் தலையை மூடியிருந்த துண்டையும் கண்டார். அத்துண்டு மற்றத் துணிகளோடு இல்லாமல் ஓரிடத்தில் தனியாகச் சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது.8 பின்னர், கல்லறைக்கு முதலில் வந்து சேர்ந்த மற்றச் சீடரும் உள்ளே சென்றார், கண்டார்; நம்பினார்.9 இயேசு இறந்து உயிர்த்தெழ வேண்டும் என்னும் மறைநூல் வாக்கை அவர்கள் அதுவரை புரிந்துகொள்ளவில்லை.
(thanks to www.arulvakku.com)
இன்றைய ஞாயிறு, வருடா வருடம் நமக்கு மிக பெரிய ஆச்சரியமளிக்கும் விழாவாகும். எப்படி முதல் சீடர்கள் கல்லறையில் ஒன்றும் இல்லை என்று பார்த்த பிறகு ஆச்சரியப்பட்டார்களோ அப்படி நமக்கும் ஆச்சரியம் காத்திருக்கிறது. உயிர்த்தெழுதலில் உங்களுக்கும் ஆச்சரியங்களை கடவுள் வைத்திருக்கிறார்.
இன்றைய நற்செய்தியில், பலர் விரைந்தோடி, அங்குமிங்கும் சென்று அவர்களுக்கு வியப்பான செய்தியை, கிளர்ந்தெழுந்தெ மகிழ்ச்சியை ஒருவொருக்குவொருவர் சொல்லிகொண்டனர். ஆனால் அதன் முழு அர்த்தத்தை அவர்கள் புரிந்திருக்க வில்லை. யேசு அவர்களிடம் முன்னடியே அந்த சீடர்களிடம், தான் இறப்பிற்கு பிறகு மீண்டும் உயிர்த்தெழுவேன் என்று கூறியிருந்தும், கடவுளின் இந்த உயிர்த்தெழுதல் அவர்களு பல ஆச்சரியங்களை கொடுத்தது. அவர்கள் உயிர்த்தெழுதலை எதிர்பார்க்கவில்லை. மெசியாவின் நோக்கத்தில், அவர் இவ்வுலகிற்கு வந்த முக்கிய நோக்கத்தை புரிந்திருக்கவில்லை.
கடவுளுடைய திட்டங்கள், நமக்கு அடிக்கடி ஆச்சரியங்களை தருபவை. நம் வாழ்க்கையின் பல தருனங்களில், கடினமான நேரங்கள், காலங்களின் பிற்பாடு நமக்கு நல்ல மகிழ்ச்சியான வெற்றியாகும் என்று நாம் புரிந்து கொள்வதில்லை. நாம் நம்மிடைய நடந்த இழப்புகள், புதிய முன்னேற்றத்திற்கு, புதிய வளர்ச்சிக்கு முதல் படியாக இருக்கிறது என்பத நாம் புரிந்திருக்கவில்லை. யேசு எவ்வாறு நமது துயரங்களை ஆசிர்வதித்து எப்படி நல்லவையாக மாற்றப்போகிறார் என்று நம்மால் கற்பனை பன்னி கூட பார்க்க முடியாது.
நாம் கடினமான நேரங்களில் துயரப்பட்டு கஷ்டப்பட்டு கொண்டிருக்கிறோம். நல்ல ஒரு வாய்ப்புக்காக காத்து, நமக்கு உள்ள சிலுவையிலிருந்து வெளியே வர முயற்சிக்கிறோம். அதனிடையே யேசு இந்த இந்த ஈஸ்டர் வெற்றியை நம்முடைய சிலுவைகளுக்காக நமக்கு கொடுக்கிறார்.
நாம் சோகத்தில் இருக்கும்போது கடவுளின் அருளை எப்படி அறிந்து கொள்வது? நாம் நம்முடைய சிலுவைகளை கண்டு குறைபட்டுகொள்ளும்போது, நாம் உயிர்த்தெழுதலை எப்படி கண்டறிவது?
ஈஸ்டர் மக்களாகியா நாம் செய்ய வேண்டியது என்ன என்றால், நமது சிலுவையின் வலியில், உயிர்த்தெழுதலின் நம்பிக்கையை எப்படி நாம் கண்டு கொள்வது அதனை எப்படி வளர்ப்பது என்று தெரிந்து அதன்படி நடக்க வேண்டும். எப்போதுமே, நாம் யேசுவை நம்ப வேண்டும். தவறானவற்றை நல்லதாக்க திட்டமிட வேன்டும். கடவுளின் ஆச்சரியங்களை ஏற்றுகொள்ள தயாரக வேன்டும்.
ஈஸ்டர் ஞாயிறு
Acts 10:34a, 37-43
Ps 118:1-2, 16-17, 22-23
Col 3:1-4 or 1 Cor 5:6b-8
John 20:1-9 or Mark 16:1-7 or Luke 24:13-35
யோவான் (அருளப்பர்) நற்செய்தி
அதிகாரம் 20
1 வாரத்தின் முதல் நாளன்று விடியற் காலையில் இருள் நீங்கும் முன்பே மகதலா மரியா கல்லறைக்குச் சென்றார்; கல்லறை வாயிலில் இருந்த கல் அகற்றப்பட்டிருப்பதைக் கண்டார்.2 எனவே அவர் சீமோன் பேதுருவிடமும் இயேசு தனி அன்பு கொண்டிருந்த மற்றச் சீடரிடமும் வந்து, ' ஆண்டவரைக் கல்லறையிலிருந்து யாரோ எடுத்துக் கொண்டு போய் விட்டனர்; அவரை எங்கே கொண்டு வைத்தனரோ, எங்களுக்குத் தெரியவில்லை! ' என்றார்.3 இதைக் கேட்ட பேதுருவும் மற்றச் சீடரும் கல்லறைக்குப் புறப்பட்டனர்.4 இருவரும் ஒருமித்து ஓடினர். மற்றச் சீடர் பேதுருவை விட விரைவாக ஓடி முதலில் கல்லறையை அடைந்தார்.5 அவர் குனிந்து பார்த்தபோது துணிகள் கிடப்பதைக் கண்டார்; ஆனால் உள்ளே நுழையவில்லை.6 அவருக்குப் பின்னாலேயே சீமோன் பேதுருவும் வந்தார். நேரே அவர் கல்லறைக்குள் நுழைந்தார். அங்குத் துணிகளையும்,7 இயேசுவின் தலையை மூடியிருந்த துண்டையும் கண்டார். அத்துண்டு மற்றத் துணிகளோடு இல்லாமல் ஓரிடத்தில் தனியாகச் சுருட்டி வைக்கப்பட்டிருந்தது.8 பின்னர், கல்லறைக்கு முதலில் வந்து சேர்ந்த மற்றச் சீடரும் உள்ளே சென்றார், கண்டார்; நம்பினார்.9 இயேசு இறந்து உயிர்த்தெழ வேண்டும் என்னும் மறைநூல் வாக்கை அவர்கள் அதுவரை புரிந்துகொள்ளவில்லை.
(thanks to www.arulvakku.com)
இன்றைய ஞாயிறு, வருடா வருடம் நமக்கு மிக பெரிய ஆச்சரியமளிக்கும் விழாவாகும். எப்படி முதல் சீடர்கள் கல்லறையில் ஒன்றும் இல்லை என்று பார்த்த பிறகு ஆச்சரியப்பட்டார்களோ அப்படி நமக்கும் ஆச்சரியம் காத்திருக்கிறது. உயிர்த்தெழுதலில் உங்களுக்கும் ஆச்சரியங்களை கடவுள் வைத்திருக்கிறார்.
இன்றைய நற்செய்தியில், பலர் விரைந்தோடி, அங்குமிங்கும் சென்று அவர்களுக்கு வியப்பான செய்தியை, கிளர்ந்தெழுந்தெ மகிழ்ச்சியை ஒருவொருக்குவொருவர் சொல்லிகொண்டனர். ஆனால் அதன் முழு அர்த்தத்தை அவர்கள் புரிந்திருக்க வில்லை. யேசு அவர்களிடம் முன்னடியே அந்த சீடர்களிடம், தான் இறப்பிற்கு பிறகு மீண்டும் உயிர்த்தெழுவேன் என்று கூறியிருந்தும், கடவுளின் இந்த உயிர்த்தெழுதல் அவர்களு பல ஆச்சரியங்களை கொடுத்தது. அவர்கள் உயிர்த்தெழுதலை எதிர்பார்க்கவில்லை. மெசியாவின் நோக்கத்தில், அவர் இவ்வுலகிற்கு வந்த முக்கிய நோக்கத்தை புரிந்திருக்கவில்லை.
கடவுளுடைய திட்டங்கள், நமக்கு அடிக்கடி ஆச்சரியங்களை தருபவை. நம் வாழ்க்கையின் பல தருனங்களில், கடினமான நேரங்கள், காலங்களின் பிற்பாடு நமக்கு நல்ல மகிழ்ச்சியான வெற்றியாகும் என்று நாம் புரிந்து கொள்வதில்லை. நாம் நம்மிடைய நடந்த இழப்புகள், புதிய முன்னேற்றத்திற்கு, புதிய வளர்ச்சிக்கு முதல் படியாக இருக்கிறது என்பத நாம் புரிந்திருக்கவில்லை. யேசு எவ்வாறு நமது துயரங்களை ஆசிர்வதித்து எப்படி நல்லவையாக மாற்றப்போகிறார் என்று நம்மால் கற்பனை பன்னி கூட பார்க்க முடியாது.
நாம் கடினமான நேரங்களில் துயரப்பட்டு கஷ்டப்பட்டு கொண்டிருக்கிறோம். நல்ல ஒரு வாய்ப்புக்காக காத்து, நமக்கு உள்ள சிலுவையிலிருந்து வெளியே வர முயற்சிக்கிறோம். அதனிடையே யேசு இந்த இந்த ஈஸ்டர் வெற்றியை நம்முடைய சிலுவைகளுக்காக நமக்கு கொடுக்கிறார்.
நாம் சோகத்தில் இருக்கும்போது கடவுளின் அருளை எப்படி அறிந்து கொள்வது? நாம் நம்முடைய சிலுவைகளை கண்டு குறைபட்டுகொள்ளும்போது, நாம் உயிர்த்தெழுதலை எப்படி கண்டறிவது?
ஈஸ்டர் மக்களாகியா நாம் செய்ய வேண்டியது என்ன என்றால், நமது சிலுவையின் வலியில், உயிர்த்தெழுதலின் நம்பிக்கையை எப்படி நாம் கண்டு கொள்வது அதனை எப்படி வளர்ப்பது என்று தெரிந்து அதன்படி நடக்க வேண்டும். எப்போதுமே, நாம் யேசுவை நம்ப வேண்டும். தவறானவற்றை நல்லதாக்க திட்டமிட வேன்டும். கடவுளின் ஆச்சரியங்களை ஏற்றுகொள்ள தயாரக வேன்டும்.
ஹிந்தியில் வெளியாகி பரபரப்பையும், நல்ல விமர்சனங்களையும் பெற்ற 'எ வெநஸ்டே' திரைப்படத்தை தமிழில் கமல் மறு ஆக்கம் செய்வதாக கேள்விப்பட்டபோது மகிழ்ச்சியாகத் தான் இருந்தது. ஆனால், இது போன்ற ஒரு திரைப்படத்திற்கு ஒரு நல்ல திரை எழுத்தாளர் தேவை. இல்லையென்றால் சொதப்பல் தான் என்று எண்ணி கொண்டு இருந்த போது தான், இரா. முருகன் இந்த படத்திற்கு எழுத்தாளராக நியமிக்கப் பட்டிருக்கிறார் என்ற அறிவிப்பு வந்தது.
சுஜாதாவுக்கு அடுத்து தமிழில் சயின்ஸ் பிக்சன் எழுத யாரும் இல்லையா என்று கேட்டால் தயங்காமல் இரா.முருகனை சுட்டிக் காட்டுவேன். அவரின் 'சில்லு' கதையை படித்த பின் யாருக்கும் எதிர்காலத்தைப் பற்றிய ஒரு உதறல் எடுக்காமல் இருக்காது. 1996 இந்தியா டுடே 'இலக்கிய மலரில்' வெளியான அவரின் 'சிலிகான்' (சிறுகதையின் தலைப்பு சரியா என்று தெரியவில்லை) என்னுடைய கணிப்பொறி வல்லுநர் ஆக வேண்டும் என்று ஆசையை மறு யோசனை செய்ய வைத்தது. இன்றைய மென்பொருள் நண்பர்கள் எதிர்கொள்ளும் மன உளைச்சலைப் பற்றி அன்றே இந்த சிறுகதையில் எழுதி விட்டார் இரா.முருகன் .
எனக்கு மிகவும் பிடித்த கதை அவரின், 'இரண்டாம் ஆட்டம்' சிறுகதை தொகுப்பில் வெளி வந்த 'சேது'. இராமேஸ்வரத்தில் வாளிகளை தூக்கிக் கொண்டு, ஒவ்வொரு தீர்த்தங்களாக சுற்றி காட்டுவதற்கு நிறைய கைடுகள் இருப்பார்கள். அப்படி ஒரு கைடிடம் வரும் பெரியவர் ஒருவர், தான் செய்த பாவத்திற்கு பரிகாரம் தேடுவதற்காக அனைத்து தீர்த்தங்களுக்கும் அழைத்து செல்ல சொல்லுவர். அப்படி சுற்றி காடும் கைடிடம் தன் வாழ்க்கையில் செய்த ஒரு மிகப் பெரும் பாவத்தைப் பற்றி விவரமாக சொல்லுவர் அந்த பெரியவர். முடிவில் தான் செய்த அந்த பாவத்திற்கு பரிகாரம் தற்கொலை தான் என்று கடலில் குதித்து விடுவார். அதை அந்த கைடும் தடுக்க மாட்டார். கதையின் முடிவில் வரும் இறுதி வரி அந்த கைடு, ஏன் அந்த தற்கொலையைத் தடுக்க வில்லை என்ற புதிர் முடிச்சை அவிழ்க்கும். ஆனால் அந்த முடிச்சு எனக்கு பொட்டில் அடித்து போல ஒரு அதிர்ச்சியை உருவாக்கியது. புத்தகத்தை மூடி வைத்து ஒரு அரை மணி நேரம் எதுவும் பேசாது சலனமற்று உக்கார்ந்து இருந்தேன்.
இன்னொரு மிகவும் பிடித்த கதை 1997 தினமணி பொங்கல் மலரில் வெளி வந்த 'பூச்சி'. நம் சமூகத்தில் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு அடையாளம். பல சமயங்களில் அந்த அடையாளங்கள் அவர்களுக்கு பட்ட பெயராக வாய்க்கும். சிலருக்கு நல்லதாக வாய்க்கும், பலருக்கு மன உழைச்சலை ஏற்படுத்தும் விதம் வாய்க்கும். அப்படி ஒருவன் தான் 'பூச்சி'. 'ஆழ்வார்', 'சைக்கிள் முனி' போன்றவை அவரின் ஆகச் சிறந்த சிறுகதைகள்.
'அரசூர் வம்சமும்' ,'நெ.40 இரட்டை தெருவும்' படிக்க இன்னும் வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. சுஜாதாவை என் அப்பா கேட்க நினைத்த கேள்வி தான், இரா. முருகனுக்கும், "எப்பிடி சார், உங்க வேலைப் பளுவுக்கும் நடுவுலயும் எழுதுறீங்க?".
இவரைப் பத்தி மேல தெரிஞ்சுக்கனும்னா இங்க போங்க:
http://www.eramurukan.in/tamil/home
சுஜாதாவுக்கு அடுத்து தமிழில் சயின்ஸ் பிக்சன் எழுத யாரும் இல்லையா என்று கேட்டால் தயங்காமல் இரா.முருகனை சுட்டிக் காட்டுவேன். அவரின் 'சில்லு' கதையை படித்த பின் யாருக்கும் எதிர்காலத்தைப் பற்றிய ஒரு உதறல் எடுக்காமல் இருக்காது. 1996 இந்தியா டுடே 'இலக்கிய மலரில்' வெளியான அவரின் 'சிலிகான்' (சிறுகதையின் தலைப்பு சரியா என்று தெரியவில்லை) என்னுடைய கணிப்பொறி வல்லுநர் ஆக வேண்டும் என்று ஆசையை மறு யோசனை செய்ய வைத்தது. இன்றைய மென்பொருள் நண்பர்கள் எதிர்கொள்ளும் மன உளைச்சலைப் பற்றி அன்றே இந்த சிறுகதையில் எழுதி விட்டார் இரா.முருகன் .
எனக்கு மிகவும் பிடித்த கதை அவரின், 'இரண்டாம் ஆட்டம்' சிறுகதை தொகுப்பில் வெளி வந்த 'சேது'. இராமேஸ்வரத்தில் வாளிகளை தூக்கிக் கொண்டு, ஒவ்வொரு தீர்த்தங்களாக சுற்றி காட்டுவதற்கு நிறைய கைடுகள் இருப்பார்கள். அப்படி ஒரு கைடிடம் வரும் பெரியவர் ஒருவர், தான் செய்த பாவத்திற்கு பரிகாரம் தேடுவதற்காக அனைத்து தீர்த்தங்களுக்கும் அழைத்து செல்ல சொல்லுவர். அப்படி சுற்றி காடும் கைடிடம் தன் வாழ்க்கையில் செய்த ஒரு மிகப் பெரும் பாவத்தைப் பற்றி விவரமாக சொல்லுவர் அந்த பெரியவர். முடிவில் தான் செய்த அந்த பாவத்திற்கு பரிகாரம் தற்கொலை தான் என்று கடலில் குதித்து விடுவார். அதை அந்த கைடும் தடுக்க மாட்டார். கதையின் முடிவில் வரும் இறுதி வரி அந்த கைடு, ஏன் அந்த தற்கொலையைத் தடுக்க வில்லை என்ற புதிர் முடிச்சை அவிழ்க்கும். ஆனால் அந்த முடிச்சு எனக்கு பொட்டில் அடித்து போல ஒரு அதிர்ச்சியை உருவாக்கியது. புத்தகத்தை மூடி வைத்து ஒரு அரை மணி நேரம் எதுவும் பேசாது சலனமற்று உக்கார்ந்து இருந்தேன்.
இன்னொரு மிகவும் பிடித்த கதை 1997 தினமணி பொங்கல் மலரில் வெளி வந்த 'பூச்சி'. நம் சமூகத்தில் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு அடையாளம். பல சமயங்களில் அந்த அடையாளங்கள் அவர்களுக்கு பட்ட பெயராக வாய்க்கும். சிலருக்கு நல்லதாக வாய்க்கும், பலருக்கு மன உழைச்சலை ஏற்படுத்தும் விதம் வாய்க்கும். அப்படி ஒருவன் தான் 'பூச்சி'. 'ஆழ்வார்', 'சைக்கிள் முனி' போன்றவை அவரின் ஆகச் சிறந்த சிறுகதைகள்.
'அரசூர் வம்சமும்' ,'நெ.40 இரட்டை தெருவும்' படிக்க இன்னும் வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. சுஜாதாவை என் அப்பா கேட்க நினைத்த கேள்வி தான், இரா. முருகனுக்கும், "எப்பிடி சார், உங்க வேலைப் பளுவுக்கும் நடுவுலயும் எழுதுறீங்க?".
இவரைப் பத்தி மேல தெரிஞ்சுக்கனும்னா இங்க போங்க:
http://www.eramurukan.in/tamil/home
ஏப்ரல் 5, 2009 ஞாயிறு நற்செய்தி, மறையுரை
குருத்து ஞாயிறு
Readings for the Entrance Procession:
Mark 11:1-10 or John 12:12-16
Psalm 24 & Psalm 47
Readings for Mass:
Isaiah 50:4-7
Ps 22:8-9, 17-20, 23-24
Phil 2:6-11
Mark 14:1—15:47
இன்றைய ஞாயிறு, சிலுவையில், யேசு எவ்வாறு கஷ்டப்பட்டார், நம்மேல் உள்ள அதிகமான அன்பினால், அந்த வலிகளை தாங்கிகொண்டார் என்று பார்ப்பதற்கு முன், இன்று, யேசுவின் மேல் நறுமணத் தைலத்தை, ஊற்றி அவரை கொளரவித்த பெண்ணின் ஆழ்ந்த அன்பையும், அவர் யேசுவின் மேல் காட்டிய அக்கரையையும் பார்ப்போம்.
அந்த காலங்களில், டியோடரன்டோ, சென்டோ நமது உடலில் பூசிகொள்ள கிடையாது, நல்ல குளிக்கும் அறையும் கிடையாது. அதனால், அந்த காலத்தில் மக்கள், பல வாசனை தைலங்களையும், மூலிகைகளையும் ஒன்றாக கலந்து நறுமண தைலத்தை தயாரித்து, அதனை உபயோகித்து வந்தனர். கலந்த நறுமணத்தைலத்தை கலயத்தில் வைத்து அதிகமான நாட்கள் அதனை புளிக்க வைப்பர். எவ்வளவு அதிக நாள் புளிக்க வைக்கிறார்களோ, அவ்வளவு மதிப்பும், விலையும் உயர்ந்தது.
இந்த நற்செய்தியில், இந்த நறுமணத்தைலம், யேசுவிற்கு அளிக்கப்படும், விலையுயர்ந்த அன்பளிப்பாகும். ரொம்ப நாட்களாக புளிக்க வைத்ததாக இருக்க வேண்டும்.
நாம் யாருக்காவது அன்பளிப்பு கொடுக்க வேண்டும் என்றால், அருகில் உள்ள கடைக்கு சென்று புதிய பொருள் ஒன்றை வாங்குவீர்கள். ஆனால், ரொம்ப நாட்களாக நம்ம்டையே பொத்தி பாதுகாத்து வைத்திருக்கும், நாமே அதிகம் மதிக்கும் பொருள்தான் மிகவும் விலையுயர்ந்தது. அது தான் மிகவும் முக்கியமானது. அதனை நாம் அன்பளிப்பாக கொடுப்பது, நாம் அதனை தியாகம் செய்வதற்கு ஒப்பாகும்.
உங்களுக்கு மிகவும் முக்கியமான ஒரு பொருள்/விசயம் என்று எதை அதிக நாட்கள் வைத்து கொண்டு இருக்கிறீர்கள்? ரொம்ப நாட்களாக உங்களில் அது புளித்து/மெருகேற்றி இன்னும் அதிக மதிப்புடன் இருப்பது எது?
அந்த பொருளை உஙகளால் மற்றவர்களுக்கு கொடுப்பது போல கற்பனை செய்ய முடிகிறதா? அதனை யாருக்கு கொடுக்கிறோமோ அவர்கள் மேல் நாம் ஆழ்ந்த அன்பையும், அக்கறையையும் கொண்டிருக்க வேண்டும். அதனை வைத்திருப்பதை விட, கொடுப்பதில் தான் அதிக மதிப்பும், பெருமையும் இருக்க வேண்டும். இது மாதிரி ஒன்று நடந்தால் அது அன்பினால் மட்டுமே நடக்கும்.
யேசுவின் மேல் எவ்வளவு அதிக அன்பு வைத்திருக்கிறீர்கள்? உங்களுக்கு எது மிகவும் முக்கியமான பொருள் , அதனை மற்றவர்களுக்கோ அல்லது யேசுவிற்கோ கொடுப்ப்பது மிகவும் கஷ்டமாக இருக்கும்? அதனை யேசு அங்கீகரித்து, பாராட்ட வேண்டும். யேசுவின் மேல் உள்ள அன்பினால், இதனை தியாகம் செய்ய விருப்பமுள்ளவர்களாக இருக்கிறீர்களா ? அவ்வளவு அன்பு யேசுவின் மேல் உள்ளதா?
வேறு மாதிரியாக சொல்ல வேண்டும் என்றால், உங்கள் குடுவையில் இருக்கும் பொருளை, யேசுவிற்கு தாராளாமாக கொடுப்பீர்களா?
யேசு உங்களுக்கு தாராளமாக என்ன என்ன கொடுத்தார் என்பதனை இந்த புனித வாரம் முழுதும் நினைத்து பாருங்கள். புனித வியாழன், புனித வெள்ளி நாட்களில் ஆலயத்தில் இருக்கும்போதும் நினைத்து பாருங்கள்.
மறுபடியும், உங்களுக்குள்ளேயே கேள்வி கேட்டுகொள்ளுங்கள். "உங்களில் எதனை கொடுத்தால் யேசு, உங்களை பாராட்டுவார்? "
© 2009 by Terry A. Modica
For PERMISSION to copy any of my reflections, go to:
http://gogoodnews.net/DailyReflections/copyrights-DR.htm
குருத்து ஞாயிறு
Readings for the Entrance Procession:
Mark 11:1-10 or John 12:12-16
Psalm 24 & Psalm 47
Readings for Mass:
Isaiah 50:4-7
Ps 22:8-9, 17-20, 23-24
Phil 2:6-11
Mark 14:1—15:47
இன்றைய ஞாயிறு, சிலுவையில், யேசு எவ்வாறு கஷ்டப்பட்டார், நம்மேல் உள்ள அதிகமான அன்பினால், அந்த வலிகளை தாங்கிகொண்டார் என்று பார்ப்பதற்கு முன், இன்று, யேசுவின் மேல் நறுமணத் தைலத்தை, ஊற்றி அவரை கொளரவித்த பெண்ணின் ஆழ்ந்த அன்பையும், அவர் யேசுவின் மேல் காட்டிய அக்கரையையும் பார்ப்போம்.
அந்த காலங்களில், டியோடரன்டோ, சென்டோ நமது உடலில் பூசிகொள்ள கிடையாது, நல்ல குளிக்கும் அறையும் கிடையாது. அதனால், அந்த காலத்தில் மக்கள், பல வாசனை தைலங்களையும், மூலிகைகளையும் ஒன்றாக கலந்து நறுமண தைலத்தை தயாரித்து, அதனை உபயோகித்து வந்தனர். கலந்த நறுமணத்தைலத்தை கலயத்தில் வைத்து அதிகமான நாட்கள் அதனை புளிக்க வைப்பர். எவ்வளவு அதிக நாள் புளிக்க வைக்கிறார்களோ, அவ்வளவு மதிப்பும், விலையும் உயர்ந்தது.
இந்த நற்செய்தியில், இந்த நறுமணத்தைலம், யேசுவிற்கு அளிக்கப்படும், விலையுயர்ந்த அன்பளிப்பாகும். ரொம்ப நாட்களாக புளிக்க வைத்ததாக இருக்க வேண்டும்.
நாம் யாருக்காவது அன்பளிப்பு கொடுக்க வேண்டும் என்றால், அருகில் உள்ள கடைக்கு சென்று புதிய பொருள் ஒன்றை வாங்குவீர்கள். ஆனால், ரொம்ப நாட்களாக நம்ம்டையே பொத்தி பாதுகாத்து வைத்திருக்கும், நாமே அதிகம் மதிக்கும் பொருள்தான் மிகவும் விலையுயர்ந்தது. அது தான் மிகவும் முக்கியமானது. அதனை நாம் அன்பளிப்பாக கொடுப்பது, நாம் அதனை தியாகம் செய்வதற்கு ஒப்பாகும்.
உங்களுக்கு மிகவும் முக்கியமான ஒரு பொருள்/விசயம் என்று எதை அதிக நாட்கள் வைத்து கொண்டு இருக்கிறீர்கள்? ரொம்ப நாட்களாக உங்களில் அது புளித்து/மெருகேற்றி இன்னும் அதிக மதிப்புடன் இருப்பது எது?
அந்த பொருளை உஙகளால் மற்றவர்களுக்கு கொடுப்பது போல கற்பனை செய்ய முடிகிறதா? அதனை யாருக்கு கொடுக்கிறோமோ அவர்கள் மேல் நாம் ஆழ்ந்த அன்பையும், அக்கறையையும் கொண்டிருக்க வேண்டும். அதனை வைத்திருப்பதை விட, கொடுப்பதில் தான் அதிக மதிப்பும், பெருமையும் இருக்க வேண்டும். இது மாதிரி ஒன்று நடந்தால் அது அன்பினால் மட்டுமே நடக்கும்.
யேசுவின் மேல் எவ்வளவு அதிக அன்பு வைத்திருக்கிறீர்கள்? உங்களுக்கு எது மிகவும் முக்கியமான பொருள் , அதனை மற்றவர்களுக்கோ அல்லது யேசுவிற்கோ கொடுப்ப்பது மிகவும் கஷ்டமாக இருக்கும்? அதனை யேசு அங்கீகரித்து, பாராட்ட வேண்டும். யேசுவின் மேல் உள்ள அன்பினால், இதனை தியாகம் செய்ய விருப்பமுள்ளவர்களாக இருக்கிறீர்களா ? அவ்வளவு அன்பு யேசுவின் மேல் உள்ளதா?
வேறு மாதிரியாக சொல்ல வேண்டும் என்றால், உங்கள் குடுவையில் இருக்கும் பொருளை, யேசுவிற்கு தாராளாமாக கொடுப்பீர்களா?
யேசு உங்களுக்கு தாராளமாக என்ன என்ன கொடுத்தார் என்பதனை இந்த புனித வாரம் முழுதும் நினைத்து பாருங்கள். புனித வியாழன், புனித வெள்ளி நாட்களில் ஆலயத்தில் இருக்கும்போதும் நினைத்து பாருங்கள்.
மறுபடியும், உங்களுக்குள்ளேயே கேள்வி கேட்டுகொள்ளுங்கள். "உங்களில் எதனை கொடுத்தால் யேசு, உங்களை பாராட்டுவார்? "
© 2009 by Terry A. Modica
For PERMISSION to copy any of my reflections, go to:
http://gogoodnews.net/DailyReflections/copyrights-DR.htm
ஹிந்தியில் வெளியாகி பரபரப்பையும், நல்ல விமர்சனங்களையும் பெற்ற 'எ வெநஸ்டே' திரைப்படத்தை தமிழில் கமல் மறு ஆக்கம் செய்வதாக கேள்விப்பட்டபோது மகிழ்ச்சியாகத் தான் இருந்தது. ஆனால், இது போன்ற ஒரு திரைப்படத்திற்கு ஒரு நல்ல திரை எழுத்தாளர் தேவை. இல்லையென்றால் சொதப்பல் தான் என்று எண்ணி கொண்டு இருந்த போது தான், இரா. முருகன் இந்த படத்திற்கு எழுத்தாளராக நியமிக்கப் பட்டிருக்கிறார் என்ற அறிவிப்பு வந்தது.
சுஜாதாவுக்கு அடுத்து தமிழில் சயின்ஸ் பிக்சன் எழுத யாரும் இல்லையா என்று கேட்டால் தயங்காமல் இரா.முருகனை சுட்டிக் காட்டுவேன். அவரின் 'சில்லு' கதையை படித்த பின் யாருக்கும் எதிர்காலத்தைப் பற்றிய ஒரு உதறல் எடுக்காமல் இருக்காது. 1996 இந்தியா டுடே 'இலக்கிய மலரில்' வெளியான அவரின் 'சிலிகான்' (சிறுகதையின் தலைப்பு சரியா என்று தெரியவில்லை) என்னுடைய கணிப்பொறி வல்லுநர் ஆக வேண்டும் என்று ஆசையை மறு யோசனை செய்ய வைத்தது. இன்றைய மென்பொருள் நண்பர்கள் எதிர்கொள்ளும் மன உளைச்சலைப் பற்றி அன்றே இந்த சிறுகதையில் எழுதி விட்டார் இரா.முருகன் .
எனக்கு மிகவும் பிடித்த கதை அவரின், 'இரண்டாம் ஆட்டம்' சிறுகதை தொகுப்பில் வெளி வந்த 'சேது'. இராமேஸ்வரத்தில் வாளிகளை தூக்கிக் கொண்டு, ஒவ்வொரு தீர்த்தங்களாக சுற்றி காட்டுவதற்கு நிறைய கைடுகள் இருப்பார்கள். அப்படி ஒரு கைடிடம் வரும் பெரியவர் ஒருவர், தான் செய்த பாவத்திற்கு பரிகாரம் தேடுவதற்காக அனைத்து தீர்த்தங்களுக்கும் அழைத்து செல்ல சொல்லுவர். அப்படி சுற்றி காடும் கைடிடம் தன் வாழ்க்கையில் செய்த ஒரு மிகப் பெரும் பாவத்தைப் பற்றி விவரமாக சொல்லுவர் அந்த பெரியவர். முடிவில் தான் செய்த அந்த பாவத்திற்கு பரிகாரம் தற்கொலை தான் என்று கடலில் குதித்து விடுவார். அதை அந்த கைடும் தடுக்க மாட்டார். கதையின் முடிவில் வரும் இறுதி வரி அந்த கைடு, ஏன் அந்த தற்கொலையைத் தடுக்க வில்லை என்ற புதிர் முடிச்சை அவிழ்க்கும். ஆனால் அந்த முடிச்சு எனக்கு பொட்டில் அடித்து போல ஒரு அதிர்ச்சியை உருவாக்கியது. புத்தகத்தை மூடி வைத்து ஒரு அரை மணி நேரம் எதுவும் பேசாது சலனமற்று உக்கார்ந்து இருந்தேன்.
இன்னொரு மிகவும் பிடித்த கதை 1997 தினமணி பொங்கல் மலரில் வெளி வந்த 'பூச்சி'. நம் சமூகத்தில் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு அடையாளம். பல சமயங்களில் அந்த அடையாளங்கள் அவர்களுக்கு பட்ட பெயராக வாய்க்கும். சிலருக்கு நல்லதாக வாய்க்கும், பலருக்கு மன உழைச்சலை ஏற்படுத்தும் விதம் வாய்க்கும். அப்படி ஒருவன் தான் 'பூச்சி'. 'ஆழ்வார்', 'சைக்கிள் முனி' போன்றவை அவரின் ஆகச் சிறந்த சிறுகதைகள்.
'அரசூர் வம்சமும்' ,'நெ.40 இரட்டை தெருவும்' படிக்க இன்னும் வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. சுஜாதாவை என் அப்பா கேட்க நினைத்த கேள்வி தான், இரா. முருகனுக்கும், "எப்பிடி சார், உங்க வேலைப் பளுவுக்கும் நடுவுலயும் எழுதுறீங்க?".
இவரைப் பத்தி மேல தெரிஞ்சுக்கனும்னா இங்க போங்க:
http://www.eramurukan.in/tamil/home
சுஜாதாவுக்கு அடுத்து தமிழில் சயின்ஸ் பிக்சன் எழுத யாரும் இல்லையா என்று கேட்டால் தயங்காமல் இரா.முருகனை சுட்டிக் காட்டுவேன். அவரின் 'சில்லு' கதையை படித்த பின் யாருக்கும் எதிர்காலத்தைப் பற்றிய ஒரு உதறல் எடுக்காமல் இருக்காது. 1996 இந்தியா டுடே 'இலக்கிய மலரில்' வெளியான அவரின் 'சிலிகான்' (சிறுகதையின் தலைப்பு சரியா என்று தெரியவில்லை) என்னுடைய கணிப்பொறி வல்லுநர் ஆக வேண்டும் என்று ஆசையை மறு யோசனை செய்ய வைத்தது. இன்றைய மென்பொருள் நண்பர்கள் எதிர்கொள்ளும் மன உளைச்சலைப் பற்றி அன்றே இந்த சிறுகதையில் எழுதி விட்டார் இரா.முருகன் .
எனக்கு மிகவும் பிடித்த கதை அவரின், 'இரண்டாம் ஆட்டம்' சிறுகதை தொகுப்பில் வெளி வந்த 'சேது'. இராமேஸ்வரத்தில் வாளிகளை தூக்கிக் கொண்டு, ஒவ்வொரு தீர்த்தங்களாக சுற்றி காட்டுவதற்கு நிறைய கைடுகள் இருப்பார்கள். அப்படி ஒரு கைடிடம் வரும் பெரியவர் ஒருவர், தான் செய்த பாவத்திற்கு பரிகாரம் தேடுவதற்காக அனைத்து தீர்த்தங்களுக்கும் அழைத்து செல்ல சொல்லுவர். அப்படி சுற்றி காடும் கைடிடம் தன் வாழ்க்கையில் செய்த ஒரு மிகப் பெரும் பாவத்தைப் பற்றி விவரமாக சொல்லுவர் அந்த பெரியவர். முடிவில் தான் செய்த அந்த பாவத்திற்கு பரிகாரம் தற்கொலை தான் என்று கடலில் குதித்து விடுவார். அதை அந்த கைடும் தடுக்க மாட்டார். கதையின் முடிவில் வரும் இறுதி வரி அந்த கைடு, ஏன் அந்த தற்கொலையைத் தடுக்க வில்லை என்ற புதிர் முடிச்சை அவிழ்க்கும். ஆனால் அந்த முடிச்சு எனக்கு பொட்டில் அடித்து போல ஒரு அதிர்ச்சியை உருவாக்கியது. புத்தகத்தை மூடி வைத்து ஒரு அரை மணி நேரம் எதுவும் பேசாது சலனமற்று உக்கார்ந்து இருந்தேன்.
இன்னொரு மிகவும் பிடித்த கதை 1997 தினமணி பொங்கல் மலரில் வெளி வந்த 'பூச்சி'. நம் சமூகத்தில் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு அடையாளம். பல சமயங்களில் அந்த அடையாளங்கள் அவர்களுக்கு பட்ட பெயராக வாய்க்கும். சிலருக்கு நல்லதாக வாய்க்கும், பலருக்கு மன உழைச்சலை ஏற்படுத்தும் விதம் வாய்க்கும். அப்படி ஒருவன் தான் 'பூச்சி'. 'ஆழ்வார்', 'சைக்கிள் முனி' போன்றவை அவரின் ஆகச் சிறந்த சிறுகதைகள்.
'அரசூர் வம்சமும்' ,'நெ.40 இரட்டை தெருவும்' படிக்க இன்னும் வாய்ப்பு கிடைக்கவில்லை. சுஜாதாவை என் அப்பா கேட்க நினைத்த கேள்வி தான், இரா. முருகனுக்கும், "எப்பிடி சார், உங்க வேலைப் பளுவுக்கும் நடுவுலயும் எழுதுறீங்க?".
இவரைப் பத்தி மேல தெரிஞ்சுக்கனும்னா இங்க போங்க:
http://www.eramurukan.in/tamil/home
ஏப்ரல் 5, 2009 ஞாயிறு நற்செய்தி, மறையுரை
குருத்து ஞாயிறு
Readings for the Entrance Procession:
Mark 11:1-10 or John 12:12-16
Psalm 24 & Psalm 47
Readings for Mass:
Isaiah 50:4-7
Ps 22:8-9, 17-20, 23-24
Phil 2:6-11
Mark 14:1—15:47
இன்றைய ஞாயிறு, சிலுவையில், யேசு எவ்வாறு கஷ்டப்பட்டார், நம்மேல் உள்ள அதிகமான அன்பினால், அந்த வலிகளை தாங்கிகொண்டார் என்று பார்ப்பதற்கு முன், இன்று, யேசுவின் மேல் நறுமணத் தைலத்தை, ஊற்றி அவரை கொளரவித்த பெண்ணின் ஆழ்ந்த அன்பையும், அவர் யேசுவின் மேல் காட்டிய அக்கரையையும் பார்ப்போம்.
அந்த காலங்களில், டியோடரன்டோ, சென்டோ நமது உடலில் பூசிகொள்ள கிடையாது, நல்ல குளிக்கும் அறையும் கிடையாது. அதனால், அந்த காலத்தில் மக்கள், பல வாசனை தைலங்களையும், மூலிகைகளையும் ஒன்றாக கலந்து நறுமண தைலத்தை தயாரித்து, அதனை உபயோகித்து வந்தனர். கலந்த நறுமணத்தைலத்தை கலயத்தில் வைத்து அதிகமான நாட்கள் அதனை புளிக்க வைப்பர். எவ்வளவு அதிக நாள் புளிக்க வைக்கிறார்களோ, அவ்வளவு மதிப்பும், விலையும் உயர்ந்தது.
இந்த நற்செய்தியில், இந்த நறுமணத்தைலம், யேசுவிற்கு அளிக்கப்படும், விலையுயர்ந்த அன்பளிப்பாகும். ரொம்ப நாட்களாக புளிக்க வைத்ததாக இருக்க வேண்டும்.
நாம் யாருக்காவது அன்பளிப்பு கொடுக்க வேண்டும் என்றால், அருகில் உள்ள கடைக்கு சென்று புதிய பொருள் ஒன்றை வாங்குவீர்கள். ஆனால், ரொம்ப நாட்களாக நம்ம்டையே பொத்தி பாதுகாத்து வைத்திருக்கும், நாமே அதிகம் மதிக்கும் பொருள்தான் மிகவும் விலையுயர்ந்தது. அது தான் மிகவும் முக்கியமானது. அதனை நாம் அன்பளிப்பாக கொடுப்பது, நாம் அதனை தியாகம் செய்வதற்கு ஒப்பாகும்.
உங்களுக்கு மிகவும் முக்கியமான ஒரு பொருள்/விசயம் என்று எதை அதிக நாட்கள் வைத்து கொண்டு இருக்கிறீர்கள்? ரொம்ப நாட்களாக உங்களில் அது புளித்து/மெருகேற்றி இன்னும் அதிக மதிப்புடன் இருப்பது எது?
அந்த பொருளை உஙகளால் மற்றவர்களுக்கு கொடுப்பது போல கற்பனை செய்ய முடிகிறதா? அதனை யாருக்கு கொடுக்கிறோமோ அவர்கள் மேல் நாம் ஆழ்ந்த அன்பையும், அக்கறையையும் கொண்டிருக்க வேண்டும். அதனை வைத்திருப்பதை விட, கொடுப்பதில் தான் அதிக மதிப்பும், பெருமையும் இருக்க வேண்டும். இது மாதிரி ஒன்று நடந்தால் அது அன்பினால் மட்டுமே நடக்கும்.
யேசுவின் மேல் எவ்வளவு அதிக அன்பு வைத்திருக்கிறீர்கள்? உங்களுக்கு எது மிகவும் முக்கியமான பொருள் , அதனை மற்றவர்களுக்கோ அல்லது யேசுவிற்கோ கொடுப்ப்பது மிகவும் கஷ்டமாக இருக்கும்? அதனை யேசு அங்கீகரித்து, பாராட்ட வேண்டும். யேசுவின் மேல் உள்ள அன்பினால், இதனை தியாகம் செய்ய விருப்பமுள்ளவர்களாக இருக்கிறீர்களா ? அவ்வளவு அன்பு யேசுவின் மேல் உள்ளதா?
வேறு மாதிரியாக சொல்ல வேண்டும் என்றால், உங்கள் குடுவையில் இருக்கும் பொருளை, யேசுவிற்கு தாராளாமாக கொடுப்பீர்களா?
யேசு உங்களுக்கு தாராளமாக என்ன என்ன கொடுத்தார் என்பதனை இந்த புனித வாரம் முழுதும் நினைத்து பாருங்கள். புனித வியாழன், புனித வெள்ளி நாட்களில் ஆலயத்தில் இருக்கும்போதும் நினைத்து பாருங்கள்.
மறுபடியும், உங்களுக்குள்ளேயே கேள்வி கேட்டுகொள்ளுங்கள். "உங்களில் எதனை கொடுத்தால் யேசு, உங்களை பாராட்டுவார்? "
© 2009 by Terry A. Modica
For PERMISSION to copy any of my reflections, go to:
http://gogoodnews.net/DailyReflections/copyrights-DR.htm
குருத்து ஞாயிறு
Readings for the Entrance Procession:
Mark 11:1-10 or John 12:12-16
Psalm 24 & Psalm 47
Readings for Mass:
Isaiah 50:4-7
Ps 22:8-9, 17-20, 23-24
Phil 2:6-11
Mark 14:1—15:47
இன்றைய ஞாயிறு, சிலுவையில், யேசு எவ்வாறு கஷ்டப்பட்டார், நம்மேல் உள்ள அதிகமான அன்பினால், அந்த வலிகளை தாங்கிகொண்டார் என்று பார்ப்பதற்கு முன், இன்று, யேசுவின் மேல் நறுமணத் தைலத்தை, ஊற்றி அவரை கொளரவித்த பெண்ணின் ஆழ்ந்த அன்பையும், அவர் யேசுவின் மேல் காட்டிய அக்கரையையும் பார்ப்போம்.
அந்த காலங்களில், டியோடரன்டோ, சென்டோ நமது உடலில் பூசிகொள்ள கிடையாது, நல்ல குளிக்கும் அறையும் கிடையாது. அதனால், அந்த காலத்தில் மக்கள், பல வாசனை தைலங்களையும், மூலிகைகளையும் ஒன்றாக கலந்து நறுமண தைலத்தை தயாரித்து, அதனை உபயோகித்து வந்தனர். கலந்த நறுமணத்தைலத்தை கலயத்தில் வைத்து அதிகமான நாட்கள் அதனை புளிக்க வைப்பர். எவ்வளவு அதிக நாள் புளிக்க வைக்கிறார்களோ, அவ்வளவு மதிப்பும், விலையும் உயர்ந்தது.
இந்த நற்செய்தியில், இந்த நறுமணத்தைலம், யேசுவிற்கு அளிக்கப்படும், விலையுயர்ந்த அன்பளிப்பாகும். ரொம்ப நாட்களாக புளிக்க வைத்ததாக இருக்க வேண்டும்.
நாம் யாருக்காவது அன்பளிப்பு கொடுக்க வேண்டும் என்றால், அருகில் உள்ள கடைக்கு சென்று புதிய பொருள் ஒன்றை வாங்குவீர்கள். ஆனால், ரொம்ப நாட்களாக நம்ம்டையே பொத்தி பாதுகாத்து வைத்திருக்கும், நாமே அதிகம் மதிக்கும் பொருள்தான் மிகவும் விலையுயர்ந்தது. அது தான் மிகவும் முக்கியமானது. அதனை நாம் அன்பளிப்பாக கொடுப்பது, நாம் அதனை தியாகம் செய்வதற்கு ஒப்பாகும்.
உங்களுக்கு மிகவும் முக்கியமான ஒரு பொருள்/விசயம் என்று எதை அதிக நாட்கள் வைத்து கொண்டு இருக்கிறீர்கள்? ரொம்ப நாட்களாக உங்களில் அது புளித்து/மெருகேற்றி இன்னும் அதிக மதிப்புடன் இருப்பது எது?
அந்த பொருளை உஙகளால் மற்றவர்களுக்கு கொடுப்பது போல கற்பனை செய்ய முடிகிறதா? அதனை யாருக்கு கொடுக்கிறோமோ அவர்கள் மேல் நாம் ஆழ்ந்த அன்பையும், அக்கறையையும் கொண்டிருக்க வேண்டும். அதனை வைத்திருப்பதை விட, கொடுப்பதில் தான் அதிக மதிப்பும், பெருமையும் இருக்க வேண்டும். இது மாதிரி ஒன்று நடந்தால் அது அன்பினால் மட்டுமே நடக்கும்.
யேசுவின் மேல் எவ்வளவு அதிக அன்பு வைத்திருக்கிறீர்கள்? உங்களுக்கு எது மிகவும் முக்கியமான பொருள் , அதனை மற்றவர்களுக்கோ அல்லது யேசுவிற்கோ கொடுப்ப்பது மிகவும் கஷ்டமாக இருக்கும்? அதனை யேசு அங்கீகரித்து, பாராட்ட வேண்டும். யேசுவின் மேல் உள்ள அன்பினால், இதனை தியாகம் செய்ய விருப்பமுள்ளவர்களாக இருக்கிறீர்களா ? அவ்வளவு அன்பு யேசுவின் மேல் உள்ளதா?
வேறு மாதிரியாக சொல்ல வேண்டும் என்றால், உங்கள் குடுவையில் இருக்கும் பொருளை, யேசுவிற்கு தாராளாமாக கொடுப்பீர்களா?
யேசு உங்களுக்கு தாராளமாக என்ன என்ன கொடுத்தார் என்பதனை இந்த புனித வாரம் முழுதும் நினைத்து பாருங்கள். புனித வியாழன், புனித வெள்ளி நாட்களில் ஆலயத்தில் இருக்கும்போதும் நினைத்து பாருங்கள்.
மறுபடியும், உங்களுக்குள்ளேயே கேள்வி கேட்டுகொள்ளுங்கள். "உங்களில் எதனை கொடுத்தால் யேசு, உங்களை பாராட்டுவார்? "
© 2009 by Terry A. Modica
For PERMISSION to copy any of my reflections, go to:
http://gogoodnews.net/DailyReflections/copyrights-DR.htm
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக