சென்னையில் நான் இருந்த பெசன்ட் நகரை அண்டிய ஒரு கடற்கரை மைதானம், நண்பர்கள் பட்டாளம் நாளொரு மேனியும், பொழுதொரு வண்ணமும் பெருகிவிட்டதனால், திடீர் என்று காற்பந்து விளையாடுவதாக உத்தேசிக்கப்ப� நானும் எழுதியகாதல் கடிதமிது- நானே வாழும்காலத்திலேயே எழுதிடவேண்டும் என்று எண்ணியகாலத்தின் வசந்தமிது~ காதல் கடிதமிது!காதலியே உனக்குநானும் எழுதியகாதல் கடிதமிது-காதலியே நானுன்னை சந்தித்த
திரைப்படத்தின் பெயர் தவறாய் எழுதப்பட்டிருக்கிறதோ என்று சிலர் சந்தேகம் கொள்ளலாம். இல்லை. பிரக்ஞைபூர்வமாகத்தான் எழுதியிருக்கிறேன். நண்பன் ஒருவனிடம் இத்திரைப்படத்தின் சாதக, பாதக அம்� முக்கிய குறிப்பு;ஒவ்வொரு மதமும் சில குறிப்பிட்டமக்களின், நம்பிக்கைக்கு ஏற்றபடி கடைபிடிக்கப்படுகிறது..அதுபோலதான் கிரிக்கெட்...இந்த விளையாட்டை பிடித்தவர்கள் எக்கச்சக்கம்..பிடிக்காதவர்கள
ஏனடி ? ஏனடி? காற்றினிலே தேன்குடித்து தேனீக்கள் பற்ந்ததேன்னவோ?பூவையே நீவந்து பேசுகையிலே!-அந்தபூக்களுக்குத்தான் என்ன வருத்தமடியோ?-உனதுபார்வை மலரும் போதெல்லாமே!-எனது விழிகளே வண்ணத்துப்பூச்�
எட்டிக் களை பறிக்கும்இடமெல்லாம் நிற்கேனோ?கட்டி மண்ணை நீ உடைக்கக்கைத் தடியாய் ஆகேனோ?ஏறுகின்ற வெயில் தணிக்கஇன்னிழலாய்த் தழுவேனோ?மீறுகின்ற காதலுடன்நம்மொழி பேச வாராயோ??--கவிஞர் தூரன்வட அமெர�
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக