இராமன் கதை இங்கே
சிந்தனையால் செலுத்தப்பட்ட மனிதர்கள்.
கூர்முள் உடைய குதிரை, தலைவனொடு
பார்வை பிரிந்தநற் பாவைஉடன் ஓர்சொல்
இழந்த இளவல் எனவகைப் பட்டார்
அழுந்தும் கடிவாளம் காண்.
கூர்முள் - குதிரை செலுத்தும் கருவி
இலக்குவன் வருத்தத்தை சீதை மாறுபட்டு புரிந்து கொள்ளுதல்
உறுவல் அழுந்த ஒருவன் இளவல்
மறுகரை சேர்ந்தான் மனதும் மறுக
முறுவல் அணிந்த குலப்பெண் உவனைத்
தறுக உணர்ந்தாள் தனித்து.
தறுக - தவறாக
ஆறுதல் கூற அமைதியாய் நோக்கினாள்
'தேறுதல் அடைவாய், தெரிந்துநான் மாறுதல்
கொண்டேன், மயக்கம் குறைந்து; பரிசினைத்
தந்தேத் திரும்பலாம் தாழ்ந்து'.
அன்பின் அழுத்தம் தாங்காது இலக்குவன் நடந்தவை உரைத்தல்
இன்னும் கலங்கினான் இவ்வளவும் நேர்ந்தன
சொன்னான் பிதற்றும் தொனியொன்ற - கண்கள்
தாழ்ந்தே இயல்பு தடுமாறி போர்தனில்
வீழ்ந்தவன் போல்தான் விளர்ந்து.
விளர்தல் - வெளுத்தல், வெட்குதல்
சீதையின் கைவிடப்பட்ட நிலை கண்ட துறவோர்கள் வால்மீகி குடிலுக்கு அழைத்துச் சென்றனர்
'சுமக்கும் வயிற்றின் சுமைதளர் காலம்
உமக்கும் பொறுக்க முடிந்ததோ' - விம்மலாய்ச்
சுட்டினாள் இளவலிடம் ஒண்ணா(து) உணர்த்திட
கட்டறுந்த கண்கள் கசிந்து.
வேறாரு மில்லா வெறுமையால் தன்குரல்
வீறிட்(டு) அழுதாள்; விசும்பினாள் காறலுற.
ஏதில் ஒலிசார்ந்(து) இரிந்தனர் கான்துறவோர்
பேதை இருந்த இடத்து.
ஏதில் – அந்நியமான
இரிதல் - விரைதல்
அழுதவர் யாரென்(று) அறிந்தநன் நோலார்
குழுமினர் வால்மிகிமுன்; ஒட்பச் செழுமையால்
யாவையும் ஊகித் தறிந்துரைத்தார் பேருயிராள்
தேவைகள் பார்க்கப் பணித்து.
ஒட்பம் - அறிவாற்றல்
பேருயிராள் - ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட உயிர் சுமந்தவள் (இரட்டை கரு என்பது அறியப் படாததால் ஈருயிர் (அ) மூவுயிர் எனக் குறிக்கவில்லை)
இரட்டையர் பிறப்பு
பொறுக்காத போதும் பொறையெனும் பண்பு
துறக்காமை தாய்வழி யுற்ற சிறப்பெனினும்
அத்தன்மை ஏற்கா(து) அவள்வயி(று) ஈன்றதே
முத்தனைய வித்துகளி ரண்டு.
புல்லால் களைந்தார் புரைகளை, சேயுள்மேற்
புல்மே வியமே னியனிலவன் - புல்லடி
ஓடிய செல்வன் குசனென்றார் வால்மீகி,
சூடிய மாலைகள் தொட்டு.
இரண்டாவது அடி பதம் பிரித்து
புல் மேவிய மேனியன் இலவன்
அடிப்புல் – புல்லடி
நித்தில மைந்தர் இருவரும் கற்றனர்
வித்தைகள் யாவையும் வெட்புடன் - அத்திறம்
காட்டி அவையை அசைத்த சிறுவர்தாம்
காட்டிற் பிறந்த கரும்பு.
முந்தைய பகுதி
சிந்தனையால் செலுத்தப்பட்ட மனிதர்கள்.
கூர்முள் உடைய குதிரை, தலைவனொடு
பார்வை பிரிந்தநற் பாவைஉடன் ஓர்சொல்
இழந்த இளவல் எனவகைப் பட்டார்
அழுந்தும் கடிவாளம் காண்.
கூர்முள் - குதிரை செலுத்தும் கருவி
இலக்குவன் வருத்தத்தை சீதை மாறுபட்டு புரிந்து கொள்ளுதல்
உறுவல் அழுந்த ஒருவன் இளவல்
மறுகரை சேர்ந்தான் மனதும் மறுக
முறுவல் அணிந்த குலப்பெண் உவனைத்
தறுக உணர்ந்தாள் தனித்து.
தறுக - தவறாக
ஆறுதல் கூற அமைதியாய் நோக்கினாள்
'தேறுதல் அடைவாய், தெரிந்துநான் மாறுதல்
கொண்டேன், மயக்கம் குறைந்து; பரிசினைத்
தந்தேத் திரும்பலாம் தாழ்ந்து'.
அன்பின் அழுத்தம் தாங்காது இலக்குவன் நடந்தவை உரைத்தல்
இன்னும் கலங்கினான் இவ்வளவும் நேர்ந்தன
சொன்னான் பிதற்றும் தொனியொன்ற - கண்கள்
தாழ்ந்தே இயல்பு தடுமாறி போர்தனில்
வீழ்ந்தவன் போல்தான் விளர்ந்து.
விளர்தல் - வெளுத்தல், வெட்குதல்
சீதையின் கைவிடப்பட்ட நிலை கண்ட துறவோர்கள் வால்மீகி குடிலுக்கு அழைத்துச் சென்றனர்
'சுமக்கும் வயிற்றின் சுமைதளர் காலம்
உமக்கும் பொறுக்க முடிந்ததோ' - விம்மலாய்ச்
சுட்டினாள் இளவலிடம் ஒண்ணா(து) உணர்த்திட
கட்டறுந்த கண்கள் கசிந்து.
வேறாரு மில்லா வெறுமையால் தன்குரல்
வீறிட்(டு) அழுதாள்; விசும்பினாள் காறலுற.
ஏதில் ஒலிசார்ந்(து) இரிந்தனர் கான்துறவோர்
பேதை இருந்த இடத்து.
ஏதில் – அந்நியமான
இரிதல் - விரைதல்
அழுதவர் யாரென்(று) அறிந்தநன் நோலார்
குழுமினர் வால்மிகிமுன்; ஒட்பச் செழுமையால்
யாவையும் ஊகித் தறிந்துரைத்தார் பேருயிராள்
தேவைகள் பார்க்கப் பணித்து.
ஒட்பம் - அறிவாற்றல்
பேருயிராள் - ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட உயிர் சுமந்தவள் (இரட்டை கரு என்பது அறியப் படாததால் ஈருயிர் (அ) மூவுயிர் எனக் குறிக்கவில்லை)
இரட்டையர் பிறப்பு
பொறுக்காத போதும் பொறையெனும் பண்பு
துறக்காமை தாய்வழி யுற்ற சிறப்பெனினும்
அத்தன்மை ஏற்கா(து) அவள்வயி(று) ஈன்றதே
முத்தனைய வித்துகளி ரண்டு.
புல்லால் களைந்தார் புரைகளை, சேயுள்மேற்
புல்மே வியமே னியனிலவன் - புல்லடி
ஓடிய செல்வன் குசனென்றார் வால்மீகி,
சூடிய மாலைகள் தொட்டு.
இரண்டாவது அடி பதம் பிரித்து
புல் மேவிய மேனியன் இலவன்
அடிப்புல் – புல்லடி
நித்தில மைந்தர் இருவரும் கற்றனர்
வித்தைகள் யாவையும் வெட்புடன் - அத்திறம்
காட்டி அவையை அசைத்த சிறுவர்தாம்
காட்டிற் பிறந்த கரும்பு.
முந்தைய பகுதி
செய்தி ஓடையில் வாசிப்பதற்கு நன்றி, நண்பரே!
இராமன் கதை இங்கே
சிந்தனையால் செலுத்தப்பட்ட மனிதர்கள்.
கூர்முள் உடைய குதிரை, தலைவனொடு
பார்வை பிரிந்தநற் பாவைஉடன் ஓர்சொல்
இழந்த இளவல் எனவகைப் பட்டார்
அழுந்தும் கடிவாளம் காண்.
கூர்முள் - குதிரை செலுத்தும் கருவி
இலக்குவன் வருத்தத்தை சீதை மாறுபட்டு புரிந்து கொள்ளுதல்
உறுவல் அழுந்த ஒருவன் இளவல்
மறுகரை சேர்ந்தான் மனதும் மறுக
முறுவல் அணிந்த குலப்பெண் உவனைத்
தறுக உணர்ந்தாள் தனித்து.
தறுக - தவறாக
ஆறுதல் கூற அமைதியாய் நோக்கினாள்
'தேறுதல் அடைவாய், தெரிந்துநான் மாறுதல்
கொண்டேன், மயக்கம் குறைந்து; பரிசினைத்
தந்தேத் திரும்பலாம் தாழ்ந்து'.
அன்பின் அழுத்தம் தாங்காது இலக்குவன் நடந்தவை உரைத்தல்
இன்னும் கலங்கினான் இவ்வளவும் நேர்ந்தன
சொன்னான் பிதற்றும் தொனியொன்ற - கண்கள்
தாழ்ந்தே இயல்பு தடுமாறி போர்தனில்
வீழ்ந்தவன் போல்தான் விளர்ந்து.
விளர்தல் - வெளுத்தல், வெட்குதல்
சீதையின் கைவிடப்பட்ட நிலை கண்ட துறவோர்கள் வால்மீகி குடிலுக்கு அழைத்துச் சென்றனர்
'சுமக்கும் வயிற்றின் சுமைதளர் காலம்
உமக்கும் பொறுக்க முடிந்ததோ' - விம்மலாய்ச்
சுட்டினாள் இளவலிடம் ஒண்ணா(து) உணர்த்திட
கட்டறுந்த கண்கள் கசிந்து.
வேறாரு மில்லா வெறுமையால் தன்குரல்
வீறிட்(டு) அழுதாள்; விசும்பினாள் காறலுற.
ஏதில் ஒலிசார்ந்(து) இரிந்தனர் கான்துறவோர்
பேதை இருந்த இடத்து.
ஏதில் – அந்நியமான
இரிதல் - விரைதல்
அழுதவர் யாரென்(று) அறிந்தநன் நோலார்
குழுமினர் வால்மிகிமுன்; ஒட்பச் செழுமையால்
யாவையும் ஊகித் தறிந்துரைத்தார் பேருயிராள்
தேவைகள் பார்க்கப் பணித்து.
ஒட்பம் - அறிவாற்றல்
பேருயிராள் - ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட உயிர் சுமந்தவள் (இரட்டை கரு என்பது அறியப் படாததால் ஈருயிர் (அ) மூவுயிர் எனக் குறிக்கவில்லை)
இரட்டையர் பிறப்பு
பொறுக்காத போதும் பொறையெனும் பண்பு
துறக்காமை தாய்வழி யுற்ற சிறப்பெனினும்
அத்தன்மை ஏற்கா(து) அவள்வயி(று) ஈன்றதே
முத்தனைய வித்துகளி ரண்டு.
புல்லால் களைந்தார் புரைகளை, சேயுள்மேற்
புல்மே வியமே னியனிலவன் - புல்லடி
ஓடிய செல்வன் குசனென்றார் வால்மீகி,
சூடிய மாலைகள் தொட்டு.
இரண்டாவது அடி பதம் பிரித்து
புல் மேவிய மேனியன் இலவன்
அடிப்புல் – புல்லடி
நித்தில மைந்தர் இருவரும் கற்றனர்
வித்தைகள் யாவையும் வெட்புடன் - அத்திறம்
காட்டி அவையை அசைத்த சிறுவர்தாம்
காட்டிற் பிறந்த கரும்பு.
முந்தைய பகுதி
சிந்தனையால் செலுத்தப்பட்ட மனிதர்கள்.
கூர்முள் உடைய குதிரை, தலைவனொடு
பார்வை பிரிந்தநற் பாவைஉடன் ஓர்சொல்
இழந்த இளவல் எனவகைப் பட்டார்
அழுந்தும் கடிவாளம் காண்.
கூர்முள் - குதிரை செலுத்தும் கருவி
இலக்குவன் வருத்தத்தை சீதை மாறுபட்டு புரிந்து கொள்ளுதல்
உறுவல் அழுந்த ஒருவன் இளவல்
மறுகரை சேர்ந்தான் மனதும் மறுக
முறுவல் அணிந்த குலப்பெண் உவனைத்
தறுக உணர்ந்தாள் தனித்து.
தறுக - தவறாக
ஆறுதல் கூற அமைதியாய் நோக்கினாள்
'தேறுதல் அடைவாய், தெரிந்துநான் மாறுதல்
கொண்டேன், மயக்கம் குறைந்து; பரிசினைத்
தந்தேத் திரும்பலாம் தாழ்ந்து'.
அன்பின் அழுத்தம் தாங்காது இலக்குவன் நடந்தவை உரைத்தல்
இன்னும் கலங்கினான் இவ்வளவும் நேர்ந்தன
சொன்னான் பிதற்றும் தொனியொன்ற - கண்கள்
தாழ்ந்தே இயல்பு தடுமாறி போர்தனில்
வீழ்ந்தவன் போல்தான் விளர்ந்து.
விளர்தல் - வெளுத்தல், வெட்குதல்
சீதையின் கைவிடப்பட்ட நிலை கண்ட துறவோர்கள் வால்மீகி குடிலுக்கு அழைத்துச் சென்றனர்
'சுமக்கும் வயிற்றின் சுமைதளர் காலம்
உமக்கும் பொறுக்க முடிந்ததோ' - விம்மலாய்ச்
சுட்டினாள் இளவலிடம் ஒண்ணா(து) உணர்த்திட
கட்டறுந்த கண்கள் கசிந்து.
வேறாரு மில்லா வெறுமையால் தன்குரல்
வீறிட்(டு) அழுதாள்; விசும்பினாள் காறலுற.
ஏதில் ஒலிசார்ந்(து) இரிந்தனர் கான்துறவோர்
பேதை இருந்த இடத்து.
ஏதில் – அந்நியமான
இரிதல் - விரைதல்
அழுதவர் யாரென்(று) அறிந்தநன் நோலார்
குழுமினர் வால்மிகிமுன்; ஒட்பச் செழுமையால்
யாவையும் ஊகித் தறிந்துரைத்தார் பேருயிராள்
தேவைகள் பார்க்கப் பணித்து.
ஒட்பம் - அறிவாற்றல்
பேருயிராள் - ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட உயிர் சுமந்தவள் (இரட்டை கரு என்பது அறியப் படாததால் ஈருயிர் (அ) மூவுயிர் எனக் குறிக்கவில்லை)
இரட்டையர் பிறப்பு
பொறுக்காத போதும் பொறையெனும் பண்பு
துறக்காமை தாய்வழி யுற்ற சிறப்பெனினும்
அத்தன்மை ஏற்கா(து) அவள்வயி(று) ஈன்றதே
முத்தனைய வித்துகளி ரண்டு.
புல்லால் களைந்தார் புரைகளை, சேயுள்மேற்
புல்மே வியமே னியனிலவன் - புல்லடி
ஓடிய செல்வன் குசனென்றார் வால்மீகி,
சூடிய மாலைகள் தொட்டு.
இரண்டாவது அடி பதம் பிரித்து
புல் மேவிய மேனியன் இலவன்
அடிப்புல் – புல்லடி
நித்தில மைந்தர் இருவரும் கற்றனர்
வித்தைகள் யாவையும் வெட்புடன் - அத்திறம்
காட்டி அவையை அசைத்த சிறுவர்தாம்
காட்டிற் பிறந்த கரும்பு.
முந்தைய பகுதி
செய்தி ஓடையில் வாசிப்பதற்கு நன்றி, நண்பரே!
அசுரன்: ''நான் ஜாதில நாயக்கரு'' -பஸ்ல ஏறமாட்டேன்! (திங்கள் சத்யா)
மேலே உள்ள சுட்டியைப் படித்து விட்டு தொடருங்கள்.
திங்கள் சத்யாவின் இது போன்ற இன்னொரு பதிவினை (இன்னொரு) சத்யா குறிப்பிட்டிருந்தார். படித்து விட்டு பல நாட்கள் மனம் கலங்கிப் போயிருந்தது. இப்போது ஓராண்டுகள் கழித்து அதே சோகம் இன்னொரு இடுகையாக சற்றும் மாற்றமின்றி. இன்னும் பல ஆண்டுகள் கழித்தும் இந்த நிலை தொடரத்தான் போகிறதா?
1. ஆயிரமாயிரம் பெருமைகள் கொண்டாடும் நம்மால் ஒரு துப்புரவுத் தொழிலாளிக்கு சுகாதாரமான முறையில் வேலை செய்ய வழியேற்படுத்த முடியவில்லை. எதனால்?
2. மேலைநாடுகளில் இந்த வேலை எவ்வாறு கையாளப்படுகிறது?
3. அரசின் கவனத்தை ஈர்ப்பது எப்படி?
4. அரசுகள் கையாலாகதவை என்றால் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்கள் மூலமாக நாம் எவ்வாறு உதவ முடியும்?
இதை இப்படியே தொடர விடக் கூடாது. இயலவில்லை என்றால் பல்லாயிரம் ஆண்டுகள் தொன்று தொட்டுத் தொடரும் நாகரிகம் என்று வெட்கமின்றி கூறித் திரிபவர்களாகவே பார்க்கப் படுவோம்.
மேலே உள்ள சுட்டியைப் படித்து விட்டு தொடருங்கள்.
திங்கள் சத்யாவின் இது போன்ற இன்னொரு பதிவினை (இன்னொரு) சத்யா குறிப்பிட்டிருந்தார். படித்து விட்டு பல நாட்கள் மனம் கலங்கிப் போயிருந்தது. இப்போது ஓராண்டுகள் கழித்து அதே சோகம் இன்னொரு இடுகையாக சற்றும் மாற்றமின்றி. இன்னும் பல ஆண்டுகள் கழித்தும் இந்த நிலை தொடரத்தான் போகிறதா?
1. ஆயிரமாயிரம் பெருமைகள் கொண்டாடும் நம்மால் ஒரு துப்புரவுத் தொழிலாளிக்கு சுகாதாரமான முறையில் வேலை செய்ய வழியேற்படுத்த முடியவில்லை. எதனால்?
2. மேலைநாடுகளில் இந்த வேலை எவ்வாறு கையாளப்படுகிறது?
3. அரசின் கவனத்தை ஈர்ப்பது எப்படி?
4. அரசுகள் கையாலாகதவை என்றால் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்கள் மூலமாக நாம் எவ்வாறு உதவ முடியும்?
இதை இப்படியே தொடர விடக் கூடாது. இயலவில்லை என்றால் பல்லாயிரம் ஆண்டுகள் தொன்று தொட்டுத் தொடரும் நாகரிகம் என்று வெட்கமின்றி கூறித் திரிபவர்களாகவே பார்க்கப் படுவோம்.
செய்தி ஓடையில் வாசிப்பதற்கு நன்றி, நண்பரே!
அசுரன்: ''நான் ஜாதில நாயக்கரு'' -பஸ்ல ஏறமாட்டேன்! (திங்கள் சத்யா)
மேலே உள்ள சுட்டியைப் படித்து விட்டு தொடருங்கள்.
திங்கள் சத்யாவின் இது போன்ற இன்னொரு பதிவினை (இன்னொரு) சத்யா குறிப்பிட்டிருந்தார். படித்து விட்டு பல நாட்கள் மனம் கலங்கிப் போயிருந்தது. இப்போது ஓராண்டுகள் கழித்து அதே சோகம் இன்னொரு இடுகையாக சற்றும் மாற்றமின்றி. இன்னும் பல ஆண்டுகள் கழித்தும் இந்த நிலை தொடரத்தான் போகிறதா?
1. ஆயிரமாயிரம் பெருமைகள் கொண்டாடும் நம்மால் ஒரு துப்புரவுத் தொழிலாளிக்கு சுகாதாரமான முறையில் வேலை செய்ய வழியேற்படுத்த முடியவில்லை. எதனால்?
2. மேலைநாடுகளில் இந்த வேலை எவ்வாறு கையாளப்படுகிறது?
3. அரசின் கவனத்தை ஈர்ப்பது எப்படி?
4. அரசுகள் கையாலாகதவை என்றால் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்கள் மூலமாக நாம் எவ்வாறு உதவ முடியும்?
இதை இப்படியே தொடர விடக் கூடாது. இயலவில்லை என்றால் பல்லாயிரம் ஆண்டுகள் தொன்று தொட்டுத் தொடரும் நாகரிகம் என்று வெட்கமின்றி கூறித் திரிபவர்களாகவே பார்க்கப் படுவோம்.
மேலே உள்ள சுட்டியைப் படித்து விட்டு தொடருங்கள்.
திங்கள் சத்யாவின் இது போன்ற இன்னொரு பதிவினை (இன்னொரு) சத்யா குறிப்பிட்டிருந்தார். படித்து விட்டு பல நாட்கள் மனம் கலங்கிப் போயிருந்தது. இப்போது ஓராண்டுகள் கழித்து அதே சோகம் இன்னொரு இடுகையாக சற்றும் மாற்றமின்றி. இன்னும் பல ஆண்டுகள் கழித்தும் இந்த நிலை தொடரத்தான் போகிறதா?
1. ஆயிரமாயிரம் பெருமைகள் கொண்டாடும் நம்மால் ஒரு துப்புரவுத் தொழிலாளிக்கு சுகாதாரமான முறையில் வேலை செய்ய வழியேற்படுத்த முடியவில்லை. எதனால்?
2. மேலைநாடுகளில் இந்த வேலை எவ்வாறு கையாளப்படுகிறது?
3. அரசின் கவனத்தை ஈர்ப்பது எப்படி?
4. அரசுகள் கையாலாகதவை என்றால் தன்னார்வத் தொண்டு நிறுவனங்கள் மூலமாக நாம் எவ்வாறு உதவ முடியும்?
இதை இப்படியே தொடர விடக் கூடாது. இயலவில்லை என்றால் பல்லாயிரம் ஆண்டுகள் தொன்று தொட்டுத் தொடரும் நாகரிகம் என்று வெட்கமின்றி கூறித் திரிபவர்களாகவே பார்க்கப் படுவோம்.
செய்தி ஓடையில் வாசிப்பதற்கு நன்றி, நண்பரே!
இழை கோட்பாடு(STRING THEORY):
இன்றைய இயற்பியல் உலகில் அதி அவசரமாக தீர்வுகாணவேண்டி, எல்லா வல்லுனர்களாலும் அலசி ஆராயப் பட்டுக்கொண்டிருக்கும் ஒரு கோட்பாடு (Theory).
"இது என்ன 'பட்டு இழை' யா? அல்லது 'நைலான் இழையா'?" என்று கேட்போருக்கு ஒரு சிறு முன் விளக்கம்.
இயற்கையில் நான்கு விதமான அடிப்படை விசைகள் உண்டு.
1. கோள்களுக்கு இடையேயான/கோள்களில் உள்ள பொருட்கள் மீதான ஈர்ப்பு விசை (Gravity)
2. அணுக்கள் அதன் தன்னிலை பிறழ்ந்து சிதைவதற்கான விசை (Weak).
3. அணுவிற்குள்ளும் அணுக்களுக்கு இடையிலும் பிணைப்புகளை ஏற்படுத்தும் விசை (Electromagnetic).
4. அணுவின் மையக் கருவில் உள்ள துகள்களை பிணைத்துள்ள விசை (Strong).
இயற்பியலின் பிரச்சினையே இந்த நான்கு விசைகளையும் ஒட்டுமொத்தமாக விளக்கும் எந்த தியரியும் இதுவரை கண்டுபிடிக்கப் படவில்லை என்பதுதான். இந்த நான்கையும் 4 in 1 ஆக மாற்ற அறிவியலாளர்கள் ஐன்ஸ்டின் முதற்கொண்டு பலரும் முயற்சி செய்தார்கள்/செய்து கொண்டும் இருக்கிறார்கள்.
இந்த இயற்கையை ஓன்றிணைக்கும் முயற்சியில் கற்பனையில் கட்டப்பட்டதுதான் மேற்கூறிய 'இழை'. அணுவில் மையக் கரு இருப்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்திருக்கும். அந்த மையக்கருவில் புரோட்டானும் நியூட்ரானும் இருக்கும். இந்த துகள்களுக்கு அடிப்படை 'குவார்க்' என்று இன்றைய நிலையில் உறுதிப் படுத்தப்பட்டுள்ளது. இந்த 'குவார்க்' குக்கும் அடிப்படையாக 'String' எனப்படும் இழைகள் உள்ளதாக கூறுவதே இழை கோட்பாடு. இப்படி கூறுவதன் மூலம் எல்லா விசைகளுக்கும் ஒரே 'தியரி' பொருந்தும் என நம்புகிறார்கள்.
இந்த இழை கோட்பாட்டை தமிழில் 'இழை நியதி' என்ற பெயரில் சில இடங்களில் பார்க்க முடிகிறது. நியதி என்பது இறுதி வடிவம் பெற்றவற்றை குறிப்பிடப் பயன்படும் வார்த்தை. ஆனால் நம்முடைய இழை தியரி ஒரு கொள்கை வடிவத்திலேயே இன்னும் இருப்பதால் 'கோட்பாடு' (புவி மையக் கோட்பாடு, சூரிய மையக் கோட்பாடு போல) என்றே நாம் இதை விளிக்கலாம். இழை கோட்பாடு பற்றிய மேலதிகத் தகவல்கள் இனிவரும் இடுகைகளில்...
இராமன் கதை இங்கே
எதற்குப் பிரிந்தார் எனும்கதை சொல்வேன்
புதையும் மனமே பொறைகொள் - வதமுடித்த
கோமகன் மக்கள் குறையற ஆண்டனன்
தாமரைப் பூமக ளோடு.
கருவுந் தரித்தாள் களிகூர்ந்த வாழ்வில்
பெருங்குசை உற்றதே கோவில் - நறுமுகை
ஏந்தினாள் நாதனை வேண்டினாள் நற்றவஞ்செய்
நன்னிலஞ் செல்ல நசிந்து.
குசை - மகிழ்ச்சி
கோவில் - அரண்மனை
கொண்டான் வியப்பெனினும் பூமகளு வப்பவள்
எண்ணம்போல் அத்த(ம்) அனுப்பத்தன் பின்னனை
ஏவல் அழைத்தான்; இளவல் இயம்பினான்
வேவுரைத்த ஊர்மக்கள் கூற்று.
அத்தம் - காடு
என்னே அரசர்? செறுநர் கவர்ந்தபெண்ணை
பொன்னே எனச்சேர்தல் ஒவ்வாதே முன்னோர்கள்
சொன்ன படியென்றே புல்லறிவாற் போந்தார்
மன்னன் மனம்வருந்து(ம்) ஆறு.
சிறைமீண்ட பூசுதை சீர்மிகுந்த போதும்
நிறையிலை என்பார் இருக்க - பொறையறு
மன்னன் புரையெனத் தேர்ந்தான் இரியலால்
குன்றில் உருண்டதாம் கல்.
இரியல் - விரைந்து, நிலை தடுமாறி
தூற்றலஞ்சி இல்லாள் உவந்தபடி கானகம்
மாற்றத் துணிந்திள வல்செய(ல்) - ஆற்றப்
பணித்து விளக்கியுரைத் தான்வேந்தன் ஆங்கே
பணிந்தான் இளவல் பழிக்கு.
பிணங்கு தலன்றே உடன்பொருந்த; வாழ்வில்
அணங்கினைச் சேர்தல் அரிதென்(று) உணர்ந்தான்,
சுணங்கினான் சோர்வாய்; ஒருமையில் ஆழ்ந்தான்,
முணங்கும் மனம்வழி ஒத்து.
முணங்கு - முணு, முணுத்தல்
ஞாயிறு தோன்றுமுன் ஞாலம் விழிக்குமுன்
சேயுற்ற மாதுடன் சேவகன்போல் தேய்ந்து
சுமந்திரன் தேரில் இருந்தான் இலக்குவன்
உம்பலாம் தோள்களும் சோர்ந்து.
உம்பல் - வலிமையுடைய, எழுச்சி மிகுந்து
முந்தைய பகுதி அடுத்த பகுதி
எதற்குப் பிரிந்தார் எனும்கதை சொல்வேன்
புதையும் மனமே பொறைகொள் - வதமுடித்த
கோமகன் மக்கள் குறையற ஆண்டனன்
தாமரைப் பூமக ளோடு.
கருவுந் தரித்தாள் களிகூர்ந்த வாழ்வில்
பெருங்குசை உற்றதே கோவில் - நறுமுகை
ஏந்தினாள் நாதனை வேண்டினாள் நற்றவஞ்செய்
நன்னிலஞ் செல்ல நசிந்து.
குசை - மகிழ்ச்சி
கோவில் - அரண்மனை
கொண்டான் வியப்பெனினும் பூமகளு வப்பவள்
எண்ணம்போல் அத்த(ம்) அனுப்பத்தன் பின்னனை
ஏவல் அழைத்தான்; இளவல் இயம்பினான்
வேவுரைத்த ஊர்மக்கள் கூற்று.
அத்தம் - காடு
என்னே அரசர்? செறுநர் கவர்ந்தபெண்ணை
பொன்னே எனச்சேர்தல் ஒவ்வாதே முன்னோர்கள்
சொன்ன படியென்றே புல்லறிவாற் போந்தார்
மன்னன் மனம்வருந்து(ம்) ஆறு.
சிறைமீண்ட பூசுதை சீர்மிகுந்த போதும்
நிறையிலை என்பார் இருக்க - பொறையறு
மன்னன் புரையெனத் தேர்ந்தான் இரியலால்
குன்றில் உருண்டதாம் கல்.
இரியல் - விரைந்து, நிலை தடுமாறி
தூற்றலஞ்சி இல்லாள் உவந்தபடி கானகம்
மாற்றத் துணிந்திள வல்செய(ல்) - ஆற்றப்
பணித்து விளக்கியுரைத் தான்வேந்தன் ஆங்கே
பணிந்தான் இளவல் பழிக்கு.
பிணங்கு தலன்றே உடன்பொருந்த; வாழ்வில்
அணங்கினைச் சேர்தல் அரிதென்(று) உணர்ந்தான்,
சுணங்கினான் சோர்வாய்; ஒருமையில் ஆழ்ந்தான்,
முணங்கும் மனம்வழி ஒத்து.
முணங்கு - முணு, முணுத்தல்
ஞாயிறு தோன்றுமுன் ஞாலம் விழிக்குமுன்
சேயுற்ற மாதுடன் சேவகன்போல் தேய்ந்து
சுமந்திரன் தேரில் இருந்தான் இலக்குவன்
உம்பலாம் தோள்களும் சோர்ந்து.
உம்பல் - வலிமையுடைய, எழுச்சி மிகுந்து
முந்தைய பகுதி அடுத்த பகுதி
செய்தி ஓடையில் வாசிப்பதற்கு நன்றி, நண்பரே!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக